برقراری ارتباط با نوزاد

امروزه برقراری ارتباط عاطفی بین مادر و نوزاد و یا پرستار و نوزاد توصیه شده است ولی برای مادری که اولین فرزندش است چگونه می تواند با کودک تازه متولد شده اش رابطه عاطفی بهتری برقرار کند؟ از جمله بهترین راههای ارتباط برقرار کردن مادر و نوزاد نزدیکی جسمانی و فیزیکی و تماس پوست است که باعث احساس آرامش و سلامت نوزاد و مادر می شود.

رابطه درست بین مادر و کودک احتیاج به شکل گیری دارد و تجربه ای بسیار شیرین است در این نوع تجربیات، مادر و کودک یاد می گیرند که به یکدیگر علامند شوند. ممکن است این رابطه به محض اینکه نوزاد چشمان خود را برای اولین بار باز می کند بین مادر و نوزاد شکل بگیرد و یا ممکن است ماه ها طول بکشد تا رابطه عاطفی بوجود بیاید.

در صورتی که مرحله زایمان به خوبی پیش برود و نوزاد بلافاصله پس از تولد به نزد مادر آورده شود، امکان دارد عشق شدیدی در مادر با نگاه کردن و شیر خوردن کودک ایجاد شود. نزدیکی بدن مادر، شنیدن صدای مادر، نگاه کردن به چشمهای مادر و طعم اولین شیر مادر را تجربه می کند، همه این چیزها باعث احساس آرامش و امنیت در کودک خواهد شد.

لمس نوزاد توسط مادر یا پرستار نوزاد

از جمله روش های تأثیرگذار برقراری ارتباط عاطفی بین مادر و نوزاد نزدیکی جسمی و تماس پوست مادر و نوزاد می باشد که باعث احساس آرامش و سلامت نوزاد می شود . این نزدیکی برای رشد و تکامل عاطفی کودک نیز لازم است. تحقیقات نشان داده است که نوزادان نارس را به جای قرار دادن داخل یک انکوباتور دستگاهی که دمای داخل آن بر طبق نیاز نوزاد قابل تغییراست می توان روی سینه مادر یا پدر گذاشت . پس اوقات پر از آرامشی را به نشستن در کنار نوزاد و در آغوش گرفتن او اختصاص دهید. می توانید با ملایمت و با آب گرم او را شستشو داده و سپس به آرامی با روغن بچه ، نوزاد را ماساژ دهید.

 ارتباط کلامی با نوزاد

نوزاد از شنیدن حرف های مادر و پرستار نوزاد لذت می برد و حتی سرخود را به طرف صدای مادر می چرخاند و با خندیدن و دست و پا زدن به مادر و پرستار نوزاد پاسخ می دهد. نوع صحبت کردن اهمیت ندارد در واقع توجه مادر به نوزاد است که او را خوشحال می کند. زمانی که مادر با کودک صحبت  می کند بهتر است به او نگاه کند. ارتباط چشمی اهمیت زیادی دارد و به تقویت درک متقابل مادر و نوزاد از یکدیگر و ایجاد مهارت های اجتماعی نوزاد کمک می کند. امکان دارد روند شکل گیری پیوند عاطفی بین مادر و نوزاد و یا پرستار نوزاد هفته ها یا حتی ماهها زمان ببرد، اگر مادر زایمان سختی داشته باشد و یا نوزاد، نیاز به مراقبت های ویژه داشته باشد.

نزدیک به ۳۰ درصد زنانی که به تازگی مادرشده اند، در برقراری پیوند عاطفی با نوزاد خود مشکل دارند. اگر شما نیزبه تازگی صاحب نوزاد شده اید و چنین احساسی دارید، با کمک همسر، مادر و یا پرستار نوزاد می توانید برای حل این مشکل تلاش کنید. همیشه پرورش یک نوزاد سخت است، پس سعی کنید از حجم کارهای روزمره در منزل خودتان کم کنید و از کمک خانواده و  یا پرستار نوزاد هم استفاده کنید و در طول روز هنگام به خواب رفتن نوزاد، کمی استراحت کنید. مادرانی که اولین نوزاد خود را تجربه می کنند بهتر است مراقب حالتی به نام «تنهایی بعد از زایمان» باشند. بعضی مادران در حدود ۳ یا ۴ روز پس از تولد نوزاد خود درگیر این موضوع می شوند و این احساس ناتوانی در مقابله با مسائل و مشکلات ، به دلیل تغییرات هورمونی است و پس از گذشت چند روز برطرف می شود.

 خصوصیات رفتاری نوزادان

بسیاری از نوزادان ویژگی ها و رفتارهای مشترک بسیاری دارند، در عین حال که تفاوت های زیادی هم بین آنها دیده می شود. نوزاد شما از جهت ژنتیکی یک فرد منحصری است که تجربیات خاصی در دوره داخل رحمی، در طی تولد و در چند ماه اول زندگی دارد. همه این تجربیات در شکل گیری شخصیت و چگونگی پاسخ نوزاد به دنیای اطراف و به شما نقش دارند.

نوزادان مختلف تکامل مغزی متفاوتی دارد

بنابراین محیط اثر عمده ای بر تکامل ساختار شخصیتی کودک دارد، طی برخی تحقیقات ، ساختمان مغز مسئول بسیاری از تفاوت های تکاملی و شخصیتی بین پسر و دختر است . بعنوان مثال ، نیمکره راست مغز که مسئول کنترل فعالیت های فیزیکی است در پسرها رشد بیشتری داشته، درحالی که تکامل زودتر نیمکره چپ در دخترها به این معناست که فعالیت های حرکتی ظریف و دقیق و مهارت های سخن گفتن در دختران زودتر از پسران شکل می گیرد. ولی به یاد داشته باشید که عوامل بیولوژیک هرگز نباید به عنوان عاملی محدود کننده در تکامل توانایی های فرزند شما محسوب شوند . کودکان موجوداتی منحصر به فردند و ظرفیت آنها برای یادگیری بسیار قوی تر و بیشتر از هر عامل بیولوژیکی عمل می کند .

 به گریه نوزاد توجه کنید

بهترین راه برای برقراری ارتباط کودک در ماه های نخست زندگی گریه کردن است، چون او تنها از این طریق می تواند شما را متوجه نیازهای خود کند. در واقع گریه نخستین سخنی است که کودک می گوید. حتی نخستین گریه کودک پس از تولد یک نقش ارتباطی بسیاری مهم دارد. این گریه به پزشک می گوید که ریه ها برای نخستین بار با موفقیت از هوا پر شده اند و حالا کودک می تواند نفس بکشد.

امکان دارد در ابتدا تولد گریه کودک همیشه یک جور باشد و کودک همیشه یک صدا را تولید کند ولی به تدریج می فهمید که کودک برای نیازهای مختلف خود اصوات مختلف و گریه های متفاوتی دارد. همچنان که زمان می گذرد، قادر به درک اصوات و گریه های مختلف کودک می شوید و این والدین و پرستار کودک کمک می کند که به سرعت نیازهای نوزاد را برآورده سازید.

موسسه پرستاری مهرگان

پرستار بچه