بیماری پمفیگوس چیست و چه علائمی دارد؟ (بخش دوم)
راه و روش تشخیص بیماری پمفیگوس
- آندوسکوپی بدهید:
در صورتی که پمفیگوس ولگاریس دارید، امکان دارد پزشک شما آندوسکوپی برای بررسی زخمهای گلویتان تجویز کند. این روش شامل قرار دادن لوله ی انعطاف پذیر (آندوسکوپ) در داخل گلو است.
درمان های بیماری پمفیگوس که فقط پزشک باید تجویز کند
درمانش معمولا با داروهایی شروع می شود برای کاهش نشانه ها و علائم و برای جلوگیری از عوارض جانبی، به طور کلی موثر تر است در صورتی که در اسرع وقت شروع شود و امکان دارد شامل بستری شدن در بیمارستان باشد. پمفیگوس ممکن است تهدیدی برای زندگی باشد برای همین باید درمان آن به صورت جدی دنبال شود.
راه های درمان بیماری پمفیگوس
داروهای بیماری پمفیگوس:
امکان دارد داروهای تجویزی زیر به تنهایی یا به صورت ترکیبی، بسته به نوع و شدت پمفیگوس شما متفاوت باشد،
کورتیکواستروئیدها:
برای اشخاص مبتلا به نوع خفیف این بیماری، کرماستروئید امکان دارد به اندازه کافی برای کنترل آن موثر باشد.
برای بعضی دیگر، درمان اصلی با کورتیکواستروئیدها، مواردی مانند قرص های پردنیزول است.
استفاده از کورتیکواستروئیدها برای مدت زمان طولانی یا در دوزهای بالا امکان دارد موجب عوارض جانبی جدی شود، شامل افزایش قند خون، کاهش استخوان، افزایش خطر ابتلا به عفونت، آب مروارید، گلوکوم و توزیع مجدد چربی بدن، که منجر به گرد شدن صورت می شود (صورت ماه شکل).
داروهای تجویزی برای بیماری پمفیگوس
داروهایی از قبیل آزاتیوپرین (ایمورن) یا میکروفنولات موفتیل (سلولز) به سیستم ایمنی بدن شما درحفاظت و مقابله با حمله به بافت سالم کمک می کند که امکان دارد شامل عوارض جانبی جدی، از جمله افزایش خطر ابتلا به عفونت شوند.
در صورتی که دیگر داروها به شما کمک نمی کنند یا برای تحملشان برایتان دشوار است، پزشکتان ممکن است یک دارویی به نام ریتوکسیماب (ریتوکسان) را پیشنهاد کند. این دارو تزریقی است. این دارو گلبول های سفید خون که مسئول تولید آنتی بادی های پمفیگوس هستند را هدف قرار می دهد.
- آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد ویروسی و ضد قارچی:
اینها می توانند برای کنترل یا جلوگیری از عفونت استفاده شوند.
داروهای دیگر که سیستم ایمنی را تغییر می دهند امکان دارد موثر باشد. اینها شامل ایمونوگلوبولین داپسون و هموگلوبین داخل وریدی هستند.
بیماری پمفیگوس با چه دارویی درمان می شود؟
تغییرات لازم در شیوه زندگی اشخاص مبتلا به این بیماری و درمان های خانگی بیماری پمفیگوس دهانی:
- از پودر تالک استفاده کنید: این پودر را روی پوست خود بپاشید تا بتواند از چسبنام شدنشان جلوگیری کند.
- از پوستتان محافظت کنید: از فعالیت هایی که ممکن است باعث آسیب و یا آلودگی زخم های شما شود، بپرهیزید.
- دستورالعمل مراقبت از زخم پزشک خود را دنبال کنید: مراقبت خوب از زخم های شما می تواند به جلوگیری از عفونت و زخم کمک کند.
- قرار گرفتن در معرض آفتاب را کم کنید: نور ماوراء بنفش ممکن است باعث ایجاد تاول های جدید شود.
- داروهای خود را طبق تجویز پزشک مصرف کنید : متوقف کردن و یا تغییر دوز باعث می شود وضعیت شما بدتر شود. همچنین، وسایل شخصیتان را با دیگران به اشتراک نگذارید.
- با دندانپزشک خود درباره حفظ سلامت دهان و دندان صحبت کنید: اگر دچار تاول در دهانتان هستید، دندان هایتان را به طور صحیح مسواک بزنید.
- از غذاهای بپرهیزید: برخی از غذاها مانند سیر، پیاز و غیره ممکن است موجب برانگیختگی در دهان شما شود.
- با پزشک خودتان در مورد احتیاج به مکمل های کلسیم و ویتامین D صحبت کنید.
- قرارگرفتن در معرض آفتاب را کم کنید:نور ماوراء بنفش ممکن است باعث ایجاد تاول های جدید شود.
پرستار کودک
پرستار بیمار
نظرات شما عزیزان: